Gerçek diplomalılar işsiz.

Sahte diplomalılar görevde.

İşte Türkiye’nin içinde bulunduğu dramatik çelişki bu kadar net, bu kadar acı.

E-devlet sistemine sızarak, sahte diplomaları ve belgeleri sisteme entegre eden bir çete ortaya çıkarıldı. Ancak bu bir polisiye mesele olmaktan çok daha fazlası. Bu; yıllarını okuyarak, emek vererek, sınavlara girerek gerçek diplomalarına kavuşan on binlerce gencin sistemden dışlandığı bir yapının itirafıdır.

Bir toplumda en çok korunması gereken değer güvendir. Devletine, sistemine, okuluna, sınavına güvenemeyen gençlik nasıl kök salar?

Nasıl hayal kurar?

Nasıl adalet duygusu geliştirir?

Bugün bu ülkenin dört bir yanında KPSS’den yüksek puanlar almasına rağmen mülakatta elenen, yıllarca atanamayan, özel sektörde asgari ücretin altında çalıştırılan gerçek diplomalılar yaşıyor.

Onlar, sistemin en dürüst parçalarıydı.

Ama en çok ezilenleri oldular.

Sahte diplomalarla öğretmenlik yapanlar varsa…

Gerçek öğretmenlerin neden hala işsiz olduğunu sormayacak mıyız?

Sahte belgelerle devlet kadrolarına girenler varsa…

Adaletin ve liyakatin bittiği o sınırı birlikte mi geçtik?

Bu sadece bir sahtekârlık hikayesi değil.

Bu, hakikatin değersizleştirildiği bir düzenin ifşası.

Diploması olan değil, torpili olanın kazanabildiği bir sistem sürdürülebilir değildir.

Güven, bir kere sarsıldığında; onu yeniden inşa etmek, yeni binalar yapmaktan daha zordur.

Bugün konuşmamız gereken şey sadece kimlerin sahte diploma aldığı değil, gerçek diplomalıları nasıl bu kadar işsiz bıraktığımızdır.