“Onların mallarından bir sadaka al ki, 

onunla kendilerini (günahlardan) temizleyesin ve onları arındırasın.”

(Tevbe Suresi, 103)

Kâ"b b. Ucre diyor ki: 

“Allah Resûlü (sav) bana şöyle buyurdu: 

"Sadaka/zekât vermek, suyun ateşi söndürdüğü gibi hataları yok eder…"”

(T614 Tirmizî, Cum"a, 79; İM4210 İbn Mâce, Zühd, 22)

Birisi: 

“Ben tok olayım da, başkası açlığından ölürse ölsün, bana ne!”

Âlem-i insaniyeti zelzelelere maruz bırakmakla 

yıkılmaya yaklaştıran birinci kelimeyi sildiren ancak zekâttır.

Heyet-i içtimaiyenin -sosyal yapının-

hayatını koruyan intizamın en büyük şartı, 

insanların – toplumsal- tabakaları arasında boşluk kalmamasıdır.” 

-Yani, kominizim ve faşizim gibi bütün mataryalist, sömürü düzenlerinin 

İnsan sınıfları arasında oluşturduğu korkunç, 

boşluk, uzaklık, kast sistemleri…-

“Havas –seçkin- kısmı avamdan, zengin kısmı fukaradan 

hatt-ı muvasalayı -ilgi ve iletişim bağını- 

kesecek derecede uzaklaşmamaları lâzımdır. 

Bu tabakalar arasında muvasalayı 

-ilgiyi ve duyguyu- temin eden zekât ve muavenettir- yardımlaşmadır-.

Hülâsa, 

tabakalar arasında musalâhanın– barış ve hoşgörünün- 

temini ve münasebetin –alakanın- tesisi, 

ancak ve ancak erkân-ı İslâmiyeden olan zekât ve zekâtın yavruları 

olan sadaka ve teberruatın, 

– hibe, bağış, hediye, adak, fitre, ikram, kısaca hayra dair herşey-

heyet-i içtimaiyece

yüksek bir düstur ittihaz edilmesiyle olur.

-Yani, toplumsal düzenin içinde sağlam bir nizam 

ve kaide olarak, örf ve adetlerle ihyası, yaşanmasıyle olur-

İkincisi: 

“Sen zahmetler içinde boğul ki, 

ben nimetler ve lezzetler içinde rahat edeyim...”

Nev-i beşeri umumî felâketlere sürükleyen

 ve Bolşevikliğe- köminizne- faşizme v.s- 

 sevk edip -insanlığın - terakkiyatı, - huzuru- asayişi mahveden 

ikinci kelimeyi kökünden kesip atan, hurmet-i riba’ 

–faizi faiz lobilerinin bütün leğal -sömürü- veya illeğal işlerinin 

her türlü meşru olmayan, silah, uyuşturucu, organ, insan, para, v.s kaçakçılıklarının haram kılınıp yasaklanması- dır.

(İşârâtü'l-İ'câz)