Allah Rasulu (s.a.v.) : 

"Beni nasıl namaz kılarken görüyorsanız siz de o şekilde kılın" buyurmuştur.

(Buharî, Ezan, 18; Ahmed b. Hanbel, Musned, 5/53)

Bu sebepten her rekatta iki secde yapılması farzdır. 

Bilerek biri yapılmazsa namaz bozulmuş olur. 

Unutulursa selamdan önce ilave bir secde 

ve ardından da sehiv secdesi yapılarak namaz tamamlanır.

her rekâtta iki defa secde yapmanın namazın farz rükünlerinden olduğunu, 

bunlardan biri terk edildiğinde namazın eksik kalacağını, fakihler beyan etmiştir.

İlk yapılan secde ye gelince;

ADEM a.s. secde edilmesi emri gelince, Bütün melekler secde etti, 

yalnız iblis secde etmedi, melekler bașlarini secdeden kaldirinca, 

iblis 'in secde etmeyip ayakta durduğunu gördüler, 

bunun üzerine Allah 'ü teâlâ 'nin kendilerine secde etmeyi nasip ettiği için 

bunun șükrü olarak bir kez daha secde ettiler.

Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu:

“Ummetimden olan herkesi kıyamet günü kesinlikle tanırım.”

“Ey Allah'ın Rasûlu‎! O kadar kalabalığın içinde onları nasıl tanırsın?” dediler.

Şöyle buyurdu: “Nişansız simsiyah at sürüsünün içine girsen, orada alnında ve ayaklarında beyazlık bulunan bir at olsa, sürünün içinde bu atı fark etmez miydin?”

Soruyu soran kişi: “Elbette fark ederdim.” dedi.

Bunun üzerine Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Muhakkak ki, ummetimin de o gün secde etmeleri sebebiyle alınlarında ve abdest almaları sebebiyle de abdest azalarında parlaklık olacaktır.”

(Ahmed sahih senedle rivâyet etmiştir. Tirmizî de hadisin bir parçasını rivâyet etmiş ve sahih olduğunu söylemiştir. Hadis, “es-Sahîha”da tahriç edilmiştir. Tirmizî, Sefer, 424 (604), c.1, s.408)

Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:

"Allah cehennemliklerden olan kimseler için rahmet murad edince kendisine ibadet edenleri cehennemden çıkarmaları için meleklerine emredecektir.

Onlar da secde izlerinden mu'minleri tanıyarak cehennemden çıkaracaklardır.

Allah secde izi bulunan yeri yakmayı cehennem ateşine yasaklamıştır; 

Ve böylece cehennemden çıkarılacaklardır 

Cehennem insanoğlunun bütün âzâlarını yakacak 

yalnız secde izlerinin bulunduğu yerleri yakmayacaktır"

(Buhârî, Sıfatu's-salat 48 (74), c.2, s.799-800; Muslim, İman (182)

Her iki secdeyle birlikte, insanın varlığı ve yokluğu, 

faniliği ve yeniden dirilişi hal ve kal diliyle ifade edilir 

ve Allah’ın bekası, ezeli ve ebedi yönü bir yine hal ve kal diliyle zikre dönüşür.

“Secde et ve yaklaş!” (Alak, 19)

Secde, bir düşüş değildir; kulun Rabbine doğru en yüce yükselişidir.