Bir damla suya hasret bırakılan çocuk…

Bir lokma ekmek için gözyaşı döken anne…

Ve o ekmeği, o suyu taşıyan gemilerin önüne çekilen barikatlar…

Gazze’de yaşanan sadece bir kuşatma değil, insanlığın vicdanına açılmış en büyük davadır.

Bir gemi limana varamazsa, yalnızca yardımlar engellenmez; umutlar da kıyıya ulaşamaz.

Ve bilirim ki umut, kaybolduğunda insanlık da çöker.

Bugün Gazze’nin üzerine çöken karanlık, yalnızca onların değil hepimizin yüreğine sinmiştir.

Çünkü ekmeğe düşmanlık, suya savaş açmak, aslında hayatın kendisine kin gütmektir.

Bir bebeğin ağzındaki sütü kesmek, tüm dünyanın vicdanını kurutmak değil midir?

⸻

Güncel Vicdan Yarası: Yardım Gemisine Baskın

Daha dün, Akdeniz’de umut taşıyan gemilerimize el uzatıldı. Global Sumud Flotilla, içinde 40’tan fazla sivil gemiyle Gazze’ye ekmek, ilaç, su ve insanlık götürüyordu.

Gemilerde aktivistler, milletvekilleri, hukukçular vardı; aralarında Türkiye’den 24 gönüllü de bulunuyordu.

Ama İsrail donanması uluslararası sularda baskın düzenledi. Haberleşmeler kesildi, sinyaller karartıldı, gemilere su toplarıyla saldırıldı. Aktivistler gözaltına alındı, gemiler zorla limana çekildi.

O gemiler aslında barış taşıyordu. Silah yoktu, tehdit yoktu; sadece insanlığın vicdanı vardı.

Ve işte o vicdan zincire vurulmak istendi.

Ama kimse bilmesin ki: Vicdan esir alınmaz.

Türkiye bu zulme kayıtsız kalmadı. Gözaltına alınan vatandaşlarımız için soruşturma başlatıldı. Dünyadan yükselen tepkiler giderek artıyor. Fakat soruyorum: Neden hep geç? Neden kan gövdeyi sardığında?

Oysa adalet, geç gelen bir çığlıkta değil, zamanında yükselen bir fısıltıda gizlidir.

⸻

Yardım gemilerine çıkan cesur yürekler…

Onlar sadece ekmek değil, onur da taşıyor.

Ve o onur, hiçbir silahın ateşiyle yanmaz, hiçbir deniz duvarıyla durdurulmaz.

Gazze’de yaşanan, tek bir halkın değil, bütün insanlığın imtihanıdır.

Bu imtihanda susanlar, zalimlerin sofrasına oturur;

konuşanlar ise mazlumların ekmeğini paylaşır.

Şimdi kendimize dönelim ve soralım:

Vicdanımızı hangi sofraya oturtacağız?

Ve unutmayalım:

Bugün Gazze’de susan, yarın kendi evinin kapısında ağlayan olabilir.

Bugün gemiler durdurulsa da, yarın insanlığın vicdanı hiçbir limanda zincire vurulamayacaktır.

Çünkü her barikatı aşan, en sonunda yine vicdanın sesi olacaktır.